-
پيشينه تاريخي و فرهنگي تبريز 2
مؤلف آثار باستاني آذربايجان با افسانه شمردن موارد ذكر شده مينويسد: قديميترين ذكر نام تبريز را در كتيبه
-
سارگن دوم پادشاه آشور خواهيم يافت، شرقشناس شهير فقيد ولاديمير مينورسكي مينويسد: سارگن دوم در
-
سال 714 قبل از ميلاد به قصد تصرف ممالك اورارتو سفري به شمال غربي ايران كرد. از ناحيه سليمانيه كنوني
-
(واقع در كردستان عراق) داخل كردستان مكري شد. از پارسوا Parsua (پسوه كنوني) و ساحل جنوبي درياچه
-
اروميه گذشت. از سوي شرقي درياچه به راه خود ادامه داد و پس از پشت سرگذاشتن «اوشكايا» (اسكوي كنوني)
-
قلعه «تارومي» با «تاروني» و «ترماكيس» را گشود. بعيد نيست يكي از اين دو كلمه نام قديمي تبريز كنوني باشد.
-
چنانچه در ابتدا اشاره شد پيشينه تبريز همواره در هالهاي از ابهام مستور بوده است و بنياد و وجه تسميه نامش
-
گاهي افسانه، گاهي مغرضانه و گاهي نشأت گرفته از ظنها و گمانها است. اين كه تبريز قبل از اسلام مكاني آباد
-
و يا غيرآباد بوده است هنوز سند محكمه پسندي در ميان نيست حتي در اوايل ظهور اسلام نيز در حمله اعراب به
-
آذربايجان نامي از تبريز ديده نميشود. تنها اشاره دقيق و مستند مربوط به زمان سلسله رواديان است كه در زمان
-
خلافت متوكل عباسي، رواد ازدي از اهالي يمن در آذربايجان به حكمراني پرداخت و در زمان او و فرزندانش تبريز رو
-
به آبادي نهاد و دور شهر را بارو كشيدند. از آن به بعد تبريز با سپري ساختن وقايع تلخ و شيرين آوازه جهاني يافت
-
اوصافي كه در طول تاريخ از تبريز شده است به اجمال چنين است:
-
در قرن چهارم هجري ياقوت حموي تبريز را مشهورترين شهر آذربايجان ميخواند.
ابنحوقل در 367 و ابن مسكويه در 421 و ناصر خسرو در 438 تبريز را بزرگترين و آبادترين شهر آذربايجان ميخوانند.
-
در سال 618 لشكر مغول به پشت دروازههاي تبريز ميرسند، اما تدابير شايان تقدير بزرگان شهر، تبريز را از حمله
-
مغولان مصون نگه ميدارد و مردم تبريز با بذل مال، شهر را از كشتار و ويراني رها ميسازند. البته اين اتفاق سه بار
-
تكرار ميشود و در هر سه بار مردم متمول تبريز همان تدبير را به كار ميبندند تا اين كه در سال 638 هجري قمري مغولها
-
به سراسر آذربايجان مسلط ميشوند و تبريز را پايتخت خود قرار ميدهند كه در زمان غازانخان، تبريز شكوه ويژه مييابد.
-
شنب غازان با ابهت تاريخياش چشمها را خيره ميسازد. خواجه رشيدالدين فضل الله وزير انديشمند ايلخانيان ربع رشيدي
-
را بنيان مينهد كه در زمان خود عظيمترين مركز علمي ـ فرهنگي به شمار ميرود و از آن همه مجد و عظمت اينك ويرانه هايي
-
از برجهاي ربع رشيدي در ميان محلهاي باقي مانده است.
