بررسی طرح مسکن مهر تبریز
پاسخ گويى به نياز مسكن اقشار كم درآمدتبریز در برنامه هاى توسعه در قالب سياست هاى مختلف مورد توجه
بوده است.عزم دولت در رفع اين نياز اوليه قابل توجه مى باشد. سياست حق بهره برداري از زمين كه حذف
قيمت زمين از هزينه تمام شده ساختمان را مورد توجه داشته است اقدامي است كه قطعا در صورت توجه به
تمامي ابعاد آن نتايج مثبتي را دربخش مسكن تبریز و تعديل بازار زمين ايفا خواهد كرد.ليكن از آنجا كه به نظر مي رسد
وضعيت كنوني بخش مسكن در كشوراز شرايط پيچيده اي نشأت گرفته است.
هرگونه مداخله در اين بخش نظير طرح مسكن مهرتبریز نيازمند مطالعات جامع و در قالب طرح جامع مسكن كشور مي باشد.
لذا باتوجه به اقدامات اخير در استان ها تحت عنوان طرح مسكن مهر موارد ذيل قابل توجه است:
سند توسعه ملى تصويرى موزون از توسعه را براى تمامى مناطق سرزمين در نظر دارد حال آنكه وضعيت كنونى
توسعه نيافتگى و تمركزگرايى جمعيت؛ صنعت و خدمات بويژه دركلان شهرها وضعيت ديگرى را در برابر قرار داده است.
آمارجمعيتى شهرى و روستايى كشوراز سال 1335تا 1385حاكى از تغيير نسبت 70 به 30 جمعيت روستايى به شهرى
در 50 سال گذشته است. در حالى كه شهرهاى ما از سرعت لازم براىتطبيق خود با شرايط جديد بازمانده اند. بنابراين
مهاجرت در شرايط مزبور بخش مسكن تبریز را تحت الشعاع قراردادهاست در حالى كه ظرفيت توليدمسكن در كشور درمناطق
شهرى بويژه در كلان شهرها مشخص است و هرگونه افزايش رشد توليد برنامه ريزى ميان مدتى را طلب مى كند
كه باتوجه به ميزان تقاضا قطعاً با تقاضاى انباشته مسكن همراه مى باشد.
برنامه دولت در رابطه با بخش مسكن تبریز در قالب برنامه ريزي بلندمدت، ميان مدت و كوتاه مدت بايستي سياست
هايپيشنهادي خود را ارائه نمايد بنابراين سياست هاي پيشنهادي مسكن مهر تبریز كهبا هدف رفع تنگناي موجود در تامين
مسكن تبریزدر كوتاه مدت مورد توجه مي باشد با واقعياتحاكم بر شرايط بخش مسكن و كشور سازگار نمي باشد.
ميزان تقاضاي مسكن تبریز و حداكثر ظرفيت توليد بخش ساختمان در كشور حاكي ازاين ناهماهنگي مي باشد.
